Een heel belangrijke datum in de geschiedenis van voetbalvereniging Emst is zondag 25 april 1971, ruim 35 jaar geleden. Toen werd Emst kampioen bij de G(elderse) V(oetbal) B(ond), kortweg GVB en promoveerde naar de vierde klasse KNVB. Een hele prestatie, weet oud speler van dit kampioenselftal, Dick Roelofs te vertellen. In zijn gezellige woning aan de Scheperstraat in Epe straalt Roelofs nog weer als 35 jaar geleden. Spontaan haalt hij allerlei foto’s van het kampioenschap te voorschijn. Dit vind ik een hele speciale, zegt hij en haalt hij de foto te voorschijn waar hij samen met zijn broer Henk op staat, die helaas enige jaren geleden veel te jong is overleden. Andere mensen hebben hier niets aan, maar deze foto zegt mij heel veel. Henk Roelofs was een zeer getalenteerde voetballer en voordat hij bij Emst kwam, had hij jaren in het succes team van Epe gespeeld en nog getraind onder leiding van Leo Beenhakker.
We werden kampioen uit bij Hercules uit Zutphen, zegt Dick Roelofs. De overwinning was duidelijk, 3-0. Alle drie doelpunten werden gemaakt door Tonnie Timmer. Het kampioenschap echter, zo meenden de spelers, was ondenkbaar zonder de fenomenale inzet van trainer Huub Coenen. Toen we terug kwamen in Emst stond muziekvereniging “Prins Bernhard” ons op te wachten voor een grootse muzikale intocht, weet Roelofs. “Emst heeft de wereldcup” klonk het in de straten van Emst. Gevolgd door talloze supporters begaf de stoet zich luidruchtig feestvierend, naar cafe “De Nieuwe Zorg”, nu Café van de Schepop. Daar mochten we de vele felicitaties ontvangen onder meer die van het gemeentebestuur, vertegenwoordigt door de wethouders Hansink en van Rijssen. Het was de overgelukkige voorzitter Reinder (Sjoerd) Tellegen die trainer Coenen prees met zijn spelers voor onze inzet en wenste ons veel succes toe in de vierde klasse, ging Roelofs verder in zijn verhaal. Daarna hebben we feest gevierd en hoe.
De volgende spelers speelden: Herman Nijkamp, Huub Coenen (trainer), Henk Jacobs, Dick Roelofs, Tonnie Timmer, Jan Bijsterbosch, Reinder van den Berg, Joop Dekker, Henny Strunk, Wim Voulon, Dick Kempes en Henk Roelofs, Jan Eiland In verband met het behalen van het kampioenschap kregen de spelers allemaal nieuwe trainingspakken van de sponsor, te weten Container-Specialist EILAND.
In 2006 is het 27 jaar geleden dat vv Emst kampioen werd in de vierde klasse KNVB en promoveerde naar de derde klasse. Dolle taferelen speelden eind mei 1979 zich af op het fraaie Apeldoornse sportpark Orderbos. Gert Wagenvoort, thans bestuurslid bij Emst, maar toen een van de talentvolle spelers van het kampioenselftal, weet het zich allemaal nog goed te herinneren. Bij volwassen kerels biggelden de vreugdetranen over de rode wangen. Kinderen schreeuwden en toeterden zich schor en het dameskoor zette nogmaals in voor het clublied “Oranje-wit”. Het was erg begrijpelijk, zegt Wagenvoort, want gastheer B en O maakte het Emst bijzonder moeilijk. Pas nadat de toen uitstekend fluitende Raaltenaar Steenbergen voor de laatste maal zijn arm in de lucht stak, was de 1-2 overwinning en het kampioenschap van de vier klasse een feit. We hadden toen een mooi elftal, weet Wagenvoort te vertellen. Zo hadden we in de stevig gebouwde Doornebosch een uitstekende doelman. En wat te denken van de rotsvaste laatste man Jan van der Weijer, die helaas enkele jaren geleden veel te jong is overleden. Ook Gert Wagenvoort stond destijds zijn mannetje. Hij was snel, sterk in de lucht en was een vechtjas, weten andere spelers te vertellen.
Ook aanvoerder Bennie Kamphuis toonde zich in dit seizoen een betrouwbare steunpilaar. En met Marco Tellegen en de middenvelders Steven Tenkink en Jan Doornebosch bleek het de sterkste verdediging van de vierde klasse in dat seizoen. In de aanval, zegt Wagenvoort, beschikte Emst over de snelle vleugels Henk Gerrits en Nijhof, met technicus Rein Noordman en de Vries goed voor een gemiddelde van een doelpunt per wedstrijd. Jammer was dat Noordman te traag was. En we hadden toen een uitstekende trainer Romijn. Hij wist ons te motiveren en er een geheel van te maken, vervolgt Wagenvoort. In de laatste wedstrijd kwamen we overigens wel achter. In de tweede helft vloog na ongeveer tien de minuten de vlam in de pan. Het was van Engeland van B en O die fraai scoorde door handig te profiteren van een dekkingsfout van ons, maar nog geen halve minuut later was het al weer gelijk. Na een corner was het Henk Gerrits die loeihard uithaalde. Via een been van een B en O verdediger was de doelman van B en O kansloos, 1-1. We roken de winst, zegt Wagenvoort. Er zat meer in dan een gelijkspel. Toch wilden we achterin ook geen risico’s lopen. Inzet was onze grootste troef en de strijd werd daardoor even wat harder. Het was Rein Noordman die een penalty forceerde. Aanvoerder Bennie Kamphuis zette de doelman van B en O op het verkeerde been en zo wonnen we deze wedstrijd met 1-2 en werden we kampioen van de vierde klasse.
